Moje dziecko w szkole

Z publikacji dowiesz się:

• Jak skutecznie motywować dzieci do nauki i rozwoju?
• Jak wspierać dzieci w opanowywaniu materiału szkolnego?
• Jakie tematy warto poruszać z dzieckiem, oprócz szkoły?
• Jak zapobiec zniechęceniu i frustracji u dziecka w związku z nauką?
• Kiedy warto skonsultować się z logopedą i jak wspierać dziecko w pokonaniu wady wymowy?
• Jakie są najczęstsze przyczyny nieprawidłowej artykulacji u dzieci?
• Jaki wpływ ma technologia na rozwój dziecka?
• Jak stworzyć radosne i szczęśliwe środowisko dla dziecka?
• Jak reagować, gdy dziecko przejawia złość i trudności w opanowaniu emocji?
• Czym różnią się polskie szkoły od holenderskich?
• Jak rozpoznać depresję u dziecka?
• Czym jest dysleksja i jak można z nią pracować?
• Jak przygotować się do studiów i jak efektywnie wykorzystać czas przed ich rozpoczęciem?
• Jak pomóc dziecku w wyborze drogi zawodowej?

Niniejszy poradnik dla rodziców oferuje praktyczne wskazówki, które pomogą im skutecznie wspierać swoje dziecko w procesie edukacji, jednocześnie unikając nieprawidłowych metod motywacji, takich jak porównywanie do innych dzieci. Zamiast tego, przedstawia alternatywne podejścia, które można łatwo dostosować do wieku, potrzeb i osobowości dziecka, co pozwoli na skuteczną i trwałą motywację.

Spis treści:

1. Co robić, by dziecku chciało się chcieć?... 3
2. Człowiek co chce uczynić może… 9
3. Pomocnik jak się uczyć, aby się nauczyć… 12
4. Co było w szkole… 19
5. Psychologiczne gry uczniów… 21
6. Lizus z błaznem na imieninach… 23
7. Co można zrobić, by wyostrzyć umysł?... 25
8. Rower czy jowej… 32
9. Dziecko szczęśliwe jak Holender… 37
10. Kiedy dół staje się chorobą… 40
11. Matura i co dalej… 45
12. Dysleksja – mistrzyni paradoksów… 48

1. Co robić, by dziecku chciało się chcieć?

 

Jak skutecznie motywować dzieci? Proponujemy kilka sprawdzonych i zalecanych przez psychologów sposobów motywowania najmłodszych oraz sugerujemy, jakich metod powinno się unikać.

Rodzice i opiekunowie codziennie próbują zachęcać dzieci do wykonywania różnych czynności – mycia zębów, jedzenia, ubierania się, nauki, sprzątania. Nierzadko spotykają się z odmową, która przybiera postać zdecydowanego „NIE!”, albo nieco łagodniejszą: „nie chce mi się”, „później”, „to bez sensu”. Młodsze dzieci płaczą, krzyczą, tupią, starsze udają, że nie słyszą – każde wyraża swój opór tak, jak potrafi. Co zatem zrobić, by dzieciom „chciało się tak, jak im się nie chce”, najlepiej bez marudzenia i z uśmiechem na ustach? Za  podjęcie  i  kontynuację  działania  odpowiedzialna  jest  w  głównej  mierze  motywacja. W psychologii wyróżniamy motywację wewnętrzną i zewnętrzną. Pierwsza skłania do podejmowania i kontynuowania działania dla samej aktywności – „robię, bo chcę”.

Składnikami motywacji wewnętrznej są: świadomość i rozumienie własnych potrzeb, ocena istotności celu, umiejętność weryfikacji posiadanych kompetencji oraz możliwości uzyskania wsparcia. Druga zaś oznacza działanie pod wpływem poleceń, napomnień, zachęt płynących z otoczenia – „robię, bo muszę”. Motywacja zewnętrzna prowadzi do uzależniania oceny własnej osoby od zdania innych. Jeśli zależy nam, by dzieci czerpały radość z tego, co robią, by w przyszłości były asertywne, a jednocześnie otwarte na trudne wyzwania, rozwijajmy w nich motywację wewnętrzną. Dzięki niej bardziej świadomie, z większym zaangażowaniem i przyjemnością będą brać udział w różnych zajęciach, chętniej uczyć się odpowiedzialności, doświadczać dumy z sukcesu i radzić sobie z porażkami.

W całym procesie wychowywania najważniejsza jest dobra relacja z dziećmi, bazująca na szacunku, akceptacji i bezpieczeństwie. Kształtujemy ją już od pierwszych dni życia dziecka. Oto kilka dobrych praktyk, które pomogą rodzicom i opiekunom budować motywację wewnętrzną.