Siła przyjaźni

Z publikacji dowiesz się:

• Jak można opisać prawdziwą przyjaźń?
• Czy przyjaźń między mężczyzną a kobietą jest możliwa?
• Czy przyjaźń może ewoluować w coś więcej?
• Jakie cechy charakteryzują prawdziwego przyjaciela?
• Czy ty sam jesteś dobrym przyjacielem?
• Gdzie można znaleźć prawdziwych i lojalnych przyjaciół?
• Co robić, gdy czujemy się samotni?
• Jakie są korzyści i zagrożenia związane z relacją "przyjaciele z dodatkowymi korzyściami"?
• Czy matka może być przyjaciółką?
• Jak rozróżnić zdrowe samotnictwo od osamotnienia?

Mimo aktywnego życia towarzyskiego, często odczuwamy samotność. Dlaczego? Ponieważ duża liczba znajomości nie zastąpi nam tego jednego, wyjątkowego przyjaciela, który nas zrozumie i doceni. Jak odróżnić prawdziwego przyjaciela od dobrego znajomego czy kolegi? Czy można mieć tylko jednego prawdziwego przyjaciela, czy może ich być więcej? Jak uniknąć zazdrości partnera wobec naszego przyjaciela lub jak partner może sam nim zostać? Ten obszerny temat jest analizowany przez specjalistów z różnych dziedzin w niniejszym opracowaniu, które może pomóc Ci dostrzec elementy prawdziwej przyjaźni w Twoim otoczeniu.

Spis treści:

1. Przyjaciel na kliknięcie… 3

2. Przyjaźń zwana pożądaniem… 7

3. Przyjaźń przyjaźnią, ale to ja mam być lepszy… 13

4. Nie ma sklepów z przyjaciółmi… 16

5. Przyjaciel do wynajęcia… 19

6. Seks po przyjaźni… 23

7. Moja mama koleżanka… 26

8. Chorzy na samotność… 31

9. Na głodzie ludzi… 36

10. Wyjdź do ludzi… 42

11. Klucz do serc innych… 47

1. Przyjaciel na kliknięcie

Przyjaźń, znajomość z ludźmi przestała być tym, czym była kiedyś. Od dobrych, mocnych i stałych relacji wolimy dziś wielką liczbę przyjaciół na Facebooku. Takich, z którymi możemy szybko się „odprzyjaźnić”.

Robert Putnam w klasycznej pracy Samotna gra w kręgle rozkłada na czynniki pierwsze amerykańskie społeczeństwo, pytając o jego – że użyję socjologicznej terminologii – kapitał społeczny. Chodzi mu o zdolność, chęci i potrzeby współdziałania dla osiągnięcia społecznego celu. Wysoki kapitał społeczny można mierzyć uczestnictwem w wyborach, ale i we wspólnotach osiedlowych, sąsiedzkich kółkach zainteresowań, w liczbie inicjatyw oddolnych, ale również w stopniu zaufania, jakim darzymy innych ludzi.

W dobie społeczeństwa informacyjnego pytanie o kapitał społeczny – czy jest on wysoki, czy niski? – staje się pytaniem dość trudnym. Teoretycznie wydawałoby się, że nie jest on najgorszy – wystarczy spojrzeć na aktywność młodych ludzi na portalach społecznościowych. Bardzo wyraźnie widać tam wielką potrzebę dzielenia się każdą informacją, ba, każdym jej strzępem, każdym „lajkiem” z całym bez mała światem. Sporo jest też bardziej spektakularnych wydarzeń, w których ludzie, korzystając z nowoczesnych technologii komunikacyjnych, współdziałają ze sobą w imię wspólnego celu. Wspomnijmy choćby poparcie dla działań ruchu Anonymous, sprzeciw wobec ACTA czy głośny ruch „Occupy Wall Street”.

Tego typu przejawy istnienia silnego kapitału społecznego można by pewnie mnożyć, mnie jednak…. wydają się one dość nietrwałe. Choć spektakularne, bardzo szybko przemijają. Ot, tłum zrzeszył się dla osiągnięcia celu, po czym się rozpierzchnął. Sprawa stała się kolejnym drobnym rozdziałem w historii Internetu. Taka tymczasowość i nietrwałość wpisana w działania ludzi kojarzy się z innym zjawiskiem. Otóż niewykluczone, że stoimy w obliczu przedefiniowania pojęć znajomości i przyjaźni.